«Για την υγρασία του, που μου έχει τσακίσει τα κόκαλα, έχει πει κανείς κανένα τραγουδάκι;» Δεν άντεχα άλλο τον κυνισμό του Φ. Ηπια λίγο παγωμένο τσιπουράκι και λοξοκοίταξα προς το σχολείο. Ηθελα λίγο την ησυχία μου, να αναπολήσω τα χρόνια του γυμνασίου και του λυκείου που πέρασα εκεί. Επειτα από αρκετό καιρό, ήμουν και πάλι στην παλιά μου γειτονιά, το Χατζηκυριάκειο. Και, δυστυχώς, δεν είχα δίπλα μου κάποια συμμαθήτρια να κάνουμε λίγο καλαμπούρι, αλλά τον Φ., που ακούει τη λέξη «Χατζηκυριάκειο» και νομίζει ότι θα τον πάω στο Αφγανιστάν! Βόρεια προάστια, τι περιμένεις;
Τουλάχιστον ο «Ηλίας» δεν είχε αλλάξει καθόλου. Μπορεί ο ίδιος να έλειπε, αλλά τα παιδιά του την «τρέχουν» την ψαροταβέρνα μια χαρά, με χαμόγελο, σβέλτο σέρβις και καλή διάθεση.
Τα υπόλοιπα παραμένουν ίδια. Τα ίδια τραπέζια, πάνω στο δρόμο με τα μηχανάκια και τα αυτοκίνητα να περνούν ξυστά, η ίδια απέριττη και, κάπως, σπιτική διακόσμηση, η γειτονιά που περνάει κάθε βράδυ από εκεί και ο ένας χαιρετάει τον άλλο. Οσο για το φαγητό; Η απλότητα με όλη την ουσία της στο πιάτο: φέτα σφυρίδα στη σχάρα που μοσχοβολούσε, φρεσκότατο καλαμάρι σχάρας αλλά και τηγανητό, ζουμερές ψητές γαρίδες, βραστά (κολοκύθια και πατάτες), βλίτα με μπόλικο λεμόνι, νοστιμότατη φάβα με κόκκινο πιπέρι, ρόκα και κρεμμυδάκι, φρέσκες τηγανητές πατάτες και χωριάτικη να βουτήξεις το ψωμάκι σε ωραίο λάδι. Αυτά έχει, μην περιμένετε πολυτέλειες· μόνο το ψάρι της ημέρας, σαλατούλες, δυο-τρία μεζεδάκια για αρχή -καμιά φορά έχει γυαλιστερές και κυδώνια- και καλή καρδιά. Αλλά τι παραπάνω χρειάζεται, δηλαδή, να έχει μια ψαροταβέρνα;
«Δεν έχει WiFi!» πετάχτηκε ο Φ. και εγώ κατέβασα μονορούφι άλλο ένα τσιπουράκι.
Ηλίας
Λ. Χατζηκυριακού 104,
τηλ. 210-45.11.261
Τι ακούσαμε από το διπλανό τραπέζι
«Τώρα που ήρθε ο Βαλβέρδε, θα δεις τι έχει να γίνει!»
Εδώ θα έφερνα...
Το Γ1 Λυκείου του 1991
Check please!
Τιμή 25 - 30 ευρώ
| ||
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου